امروز احساس تنگی نفس داشتم. کارهای مختلف و متعددی انجام دادم تا این تنگی نفس را برطرف کنم. در مسیر درمان فهمیدم که من به دلیل استرس و اضطراب و سرد شدن بدنم هست که این اتفاق برایم رخ داده. من به قوانین جهان اعتماد کردم و شروع کردم به در صلح قرار گرفتن با خودم و با خانواده ام. این تجربه من است. به قوانین جهان اعتماد کنید. با خودتان و دیگران به صلح برسید. با اعتقادات پدران و مادران و خانواده و جامعه به صلح برسید. با اعتقاداتی که با آن بزرگ شده اید و به شما آرامش و احساس خوبی میدهد به صلح برسید، در این صورت جهان روی نیکوش رو بهتون نشان میدهد. من امروز دریافتم که تنها راه در صلح قرار گرفتن با خودم و جهان اینه که سعی کنم با اعتقادات دیگران به صلح برسم. با اعتقاداتی که با اون بزرگ شدم به صلح برسم. نماز بخونم، ورزش کنم. به جهان اعتماد کنم که همواره من رو به مسیر درست هدایت میکنه. این کار الان منجر شده حالم بهتر باشه. همین حال بهتر یعنی نتیجه اصلی. من مطمئم با به صلح ادامه دادن و تمرکز کردن روی زیبایی های زندگی میتونم زندگی بهتری رو تجربه کنم. خواستم این رو با شما هم به اشتراک بگذارم. در آینده مطالب بیشتری در مورد این موضوع خواهم نوشت که کمک بهم کرده زندگی بهتری داشته باشم. من ما یعنی اصل وجودی ما عاشق صلح هست. به همین دلیله که وقتی با خودت هماهنگ میشی احساس بهتری پیدا میکنی و ایده ها و راهکارهای عالی بهت گفته میشه. این برای من اتفاق افتاد. تا مطلب بعدی خدانگهدار همه شما عزیزان باشه. الحمد الله رب العالمین.
نوشتن یا هنر نویسندگی هم اغلب مانند بسیاری از رشته های هنری و صنعتی دیگر نیاز به ممارست و تمرین دارد. هیچ نقاش، نویسنده و یا فوتبالیستی تنها فقط با خواندن کتاب هایی که درباره این رشته ها نوشته شده است متخصص و صاحب نظر ماهری نشده است کار نوشتن و قلم فرسایی نیز این چنین است تنها با مطالعه کتب «اصول نگارش» و «آداب و فنون نویسندگی» فرصت نویسنده شدن برای شخص فراهم نمیشود. از این رو باید تا آنجا که امکان دارد درست و مرتب بنویسید و با نقد دیگران نگاه علمی داشته باشید نه دیدگاهی احساسی.
یکسال پیش همه زندگیم از هم فروپاشید. سخت کار میکردم. پدرم در همان ایام به طور ناگهانی فوت کرد و رابطه روحی عاطفی ام با همکاران و عزیزانم آشفته و پریشان شد. در آن موقع نمیتوانستم به خوبی درک کنم که والاترین نعمت زندگیم از لا به لای بزرگترین لحظات یاس و ناامیدی به سوی من خواهد آمد. تنها ذره از یک راز بزرگ به من هدیه شده بود، راز زندگی. این اندک بصریت را از کتابی به قدمت یک صد سال که دخترم هیلی به من داده بود دریافتم.
هر فرد مشهور و موفق به اندازه ای به شهرت و موفقیت دست میابد که از توانایی هایش در یک مسیر مشخص بهره برداری کند. شما میتوانید کیفیت کلی زندگیتان را به طور چشمگیری بسیار سریع تر از آنچه تصور میکنید بهبود ببخشید. همه ی آنچه به آن نیازمندید عبارت است از: میل به تغییر، تصمیم به عمل، انضباط در عمل، عزم راسخ و پایداری تا زمانی که به نتیجه دست یابید.
برداشت از کتاب «با اطمینان میدانم که ...» ترجمه از یاسمن رضایی
چیزی که میخواهم برایتان بگویم داستان جدیدی نیست، اما حداقل برای این کتاب می ارزد که یکبار دیگر برای آخرین بار نقلش کنم. سال ۱۹۹۸ بود داشتم در یک برنامه زنده تلوزیونی به همراه منتقد فیلم مطرح شیکاگوسان تایمز، جین سیسکل، فیلمی دوست داشتنی به مردم معرفی میکردم. همه چیز طبق روال به خوبی پیش میرفت تا اینکه به انتهای بحث رسیدیم و سیسکل از من پرسید: «بهم بگو، چه چیزی را به طور قطعی میدانی؟» خب این اولین بارم نبود که در برنامه تلوزیونی با چالش رو به رو میشدم.
نوشتن و نگارش هنری است بسیار ظریف که هر فردی با هر استعدادی نیازمند فراگرفتن آن است تا بتواند مقصودش را ادا کند و آنچه در ذهن دارد را به راحتی بیان و منتقل کند. در نگارش تلاش میکنیم دیگران را در لذت آموخته های خود شریک کنیم. هنر نوشتن مانند هر هنر دیگه ای نیازمند تمرین و ممارست میباشد و هر فردی که لذت نوشتن را بداند هر رنجی را بر خود هموار میکند تا بتواند آن را تجربه کند. ابتدا اسلوب نگارش را فرامیگیریم تا دیگران بتوانند نوشته ی ما را به راحتی بخوانند و پی به مفهوم و معانی آن ببرند و با آن نوشته بتوانند ارتباط ذهنی برقرار کنند.